Λιάπηδες

Οι κάτοικοι της Λιαπουριάς, στο νοτιοδυτικό τμήμα της Αλβανίας. Πρόγονοί τους ήταν οι Ιάπυγες, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στη γειτονική Απουλία και από παραφθορά του ονόματός τους δημιουργήθηκε ο νεότερος τύπος Λιάπης. Τον 14o και τον 15o αι. ομάδες Λ. κατέβηκαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στην Αττική και στη Βοιωτία, στην Εύβοια, στις Σπέτσες, στην Ύδρα και στην Πελοπόννησο, όπου και εξελληνίστηκαν. Είναι οι μόνοι κάτοικοι της Αλβανίας που διατήρησαν τα εθνικά ονόματα Λιάπηδες, Λιάμπουροι (άλλη παραφθορά της λέξης Ιάπυγες), Αρμπαρέσσιοι (από την Αρμπαριά ή Aρβέρια) και, κυρίως, Αρβανίτες. Επειδή ασκούσαν τη ληστεία και την πειρατεία, το όνομά τους κατέληξε να σημαίνει τον φιλόνικο, τον ταραξία και τον κλέφτη. Λ. ήταν και οι πειρατές του Μεσαίωνα, οι γνωστοί ως Δουκατίνοι. Λ. ήταν επίσης ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων και ο βεζίρης του Αβδούλ Χαμίτ Β’, Φερίτ πασάς Βλιώρας.